នៅពេលនិយាយជាមួយកុមារ ចូរលុតជង្គង់ ឬអង្គុយចុះដល់កម្រិតភ្នែករបស់ពួកគេ។
ការចុះដល់កម្រិតភ្នែករបស់កុមារគឺមិនត្រឹមតែជាសកម្មភាពរាងកាយប៉ុណ្ណោះទេ។ វាគឺជាអាកប្បកិរិយាផ្លូវចិត្តដែលបង្ហាញថាអ្នកត្រៀមខ្លួនជាស្រេចក្នុងការស្តាប់ពួកគេ ហើយអ្នកកែតម្រូវការរំពឹងទុករបស់អ្នកចំពោះសមត្ថភាពអភិវឌ្ឍន៍របស់ពួកគេ។ ដោយការលត់ជង្គង់របស់អ្នក អ្នកផ្លាស់ប្តូរទីតាំងរបស់អ្នកទាំងផ្លូវកាយ និងផ្លូវចិត្តទាក់ទងនឹងកុមារ។ អ្នកលែងមើលឃើញកុមារពីទស្សនៈរបស់មនុស្សពេញវ័យទៀតហើយ ដោយចាត់ទុកគាត់/នាងជាមនុស្សពេញវ័យដែលគួរតែអាចចេះគ្រប់គ្រងខ្លួនឯង ចែករំលែកជាមួយអ្នកដទៃ ឬធ្វើតាមទម្លាប់ប្រចាំថ្ងៃ (ញ៉ាំ ប្រើប្រាស់បង្គន់/ងូតទឹក គេង) ដោយឯករាជ្យ ប៉ុន្តែអ្នកកែតម្រូវ ការរំពឹងទុករបស់អ្នកចំពោះសមត្ថភាពរបស់គាត់/នាង។
