ថ្ងៃនេះ Ines អ្នកគ្រប់គ្រងនៅ Burkina Faso ស្នើឱ្យយើងឆ្លុះបញ្ចាំងពីការយំដែលប្រើជាការឆ្លើយតបចំពោះកុមារដែលមិនព្រមសហការ។

តោះព្យាយាមឆ្លើយសំណួរទាំងនេះ៖


• ● តើការស្រែកដាក់កុមារប៉ះពាល់អ្វីខ្លះ?
• ● តើពួកគេនឹងយល់កាន់តែច្បាស់នូវអ្វីដែលបាននិយាយទៅកាន់ពួកគេដោយស្រែកទេ?
• ● តើយើងអាចឲ្យគេស្តាប់តាមដោយមិនស្រែកដោយរបៀបណា?

ឪពុកម្តាយណាដែលមិនធ្លាប់ស្រែកដាក់កូន?

ពេលខ្លះវាពិបាកខ្លាំងណាស់ក្នុងការរក្សាភាពស្ងប់ស្ងាត់និងមិនតូចចិត្តនៅពេលប្រឈមមុខនឹងអាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យពីកុមារជាពិសេសប្រសិនបើវាកើតឡើងនៅកន្លែងសាធារណៈ ឬនៅផ្ទះម្តងហើយម្តងទៀត។

ឧទាហរណ៍៖ កុមារចាប់ផ្តើមរមៀលលើឥដ្ឋនៅទីសាធារណៈ ធ្វើឱ្យមនុស្សងាកមើល ក្រោយមកអ្នក សុំគេអោយ នៅស្ងៀមគេមិនស្តាប់តាម។ ដោយកំហឹង អ្នកបានស្រែកក្នុងបំណងចង់ឲ្យគាត់ស្តាប់ តាមដោយប្រើឃ្លាដូចជា "នៅស្ងៀម!" កុំធ្វើបែបនោះ! «អង្គុយចុះ!

អ្វីដែលអ្នកត្រូវដឹង៖

ការស្រែកដាក់កូនរបស់អ្នកនៅពេលដែលអ្នកមិនពន្យល់អ្វី មិនបានធ្វើឱ្យកូនរបស់អ្នកយល់ ពី អាកប្បកិរិយាមិនសមរម្យរបស់គាត់ឡើយ។ ជាទូទៅបច្ចេកទេសនេះមិនផ្តល់លទ្ធផលអ្វីឡើយ។

យោងតាមអ្នកជំនាញខាងសរសៃប្រសាទនៅខាងក្នុងខួរក្បាលមានអ្វីដែលហៅថា អាមីហ្គាដាឡា amygdala។ នៅក្រោមឥទ្ធិពលនៃការស្រែកអាមីហ្គាដាឡាបញ្ចេញអរម៉ូនស្ត្រេស។ កុមារមិនដឹងថាត្រូវធ្វើអ្វីជាមួយភាពតានតឹងនេះទេ ហើយនឹងចាប់ផ្តើមស្រែកឬមានអាកប្បកិរិយាឆេវឆាវ។

ប្រសិនបើការស្រែកនោះកើតឡើងដដែលៗ កុមារអាចនឹងត្រូវកាត់ផ្តាច់ពីអារម្មណ៍របស់ គាត់/នាង។ នេះអាចជះឥទ្ធិពលអវិជ្ជមានដល់ការអភិវឌ្ឍន៍បុគ្គលិកលក្ខណៈរបស់កុមារ ជាពិសេសលើការ គោរពខ្លួនឯងរបស់គាត់។ វាក៏អាចនាំឱ្យមានជំងឺធ្លាក់ទឹកចិត្ត និងបង្កើនអាកប្បកិរិយាឆេវឆាវ។

កុមាររៀនដោយការធ្វើត្រាប់តាមតាមប្រៀបដូចជាកញ្ចក់ឆ្លុះ៖នៅពេលអ្នកស្រែកអ្នកផ្ញើសារទៅកូនរបស់អ្នកថាវាជាវិធីដើម្បីទទួលបានអ្វីដែលអ្នកចង់បាន។ ផ្ទុយទៅវិញកុមារនឹងប្រើបច្ចេកទេសនេះដើម្បីទទួលបាននូវអ្វីដែលគាត់ចង់បាន។

បច្ចេកទេសមួយចំនួនដើម្បីជៀសវាងការស្រែក៖


• ● ប្រើសម្លេងដែលយកចិត្តទុកដាក់ និងប្រើពាក្យដែលសមរម្យ៖ និយាយដោយភាពទន់ភ្លន់ និងស្ងប់ស្ងាត់ជាមួយកូនរបស់អ្នក។ អ្នកអាចមានភាពម៉ឺងម៉ាត់ ដោយមិនបាច់បញ្ចេញ សំឡេងខ្លាំង។ ការសិក្សាបានបង្ហាញថា កុមាររៀនបានកាន់តែប្រសើរនៅពេលដែលអ្នក បានដោះស្រាយដោយចិត្តល្អ។


• ● ប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយប្រយោគសាមញ្ញ និងច្បាស់លាស់៖ កុមារមិនអាចយល់ប្រយោគ មួយចំនួនដែលយើងប្រើដើម្បីប្រាស្រ័យទាក់ទងនោះទេ។វាជាការល្អបំផុតក្នុងការប្រាស្រ័យទាក់ទងជាមួយពាក្យសាមញ្ញ ឬកាយវិការ។


• ● ផ្តល់ការណែនាំជាវិជ្ជមាន៖ កុមារមិនយល់ពីភាពអវិជ្ជមាន។ជារឿយៗនាងឆ្លើយថា "ទេ" ចំពោះអ្វីៗទាំងអស់ ពាក្យដែលពេញនិយមសម្រាប់គេគឺ "ទេ" នៅក្នុងអំឡុងពេលនេះ។ កុមារនិងធ្វើផ្ទុយពីអ្វីដែលយើងបានស្នើរសុំ។


• ● ចូលជិតកុមារ៖ដើម្បីប្រាស្រ័យទាក់ទងគ្នាត្រូវតែជៀសវាងការនិយាយ ពីចម្ងាយ។ អ្នកត្រូវចុះដល់កម្រិតរបស់កុមារ ដើម្បីពន្យល់ពីអ្វីដែលអ្នកចង់ឱ្យពួកគេធ្វើ។


• ● ចូលរួមជាមួយកុមារក្នុងការសម្រេចចិត្ត និងផ្តល់ជម្រើសដល់ពួកគេ៖« វាហាក់ដូចជាថា កុមារទំនងជាឆ្លើយតបដោយវិជ្ជមាន នៅពេលដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថា ទស្សនៈរបស់ពួកគេត្រូវបានរាប់បញ្ចូល ហើយនៅពេលដែលពួកគេមានអារម្មណ៍ថាទស្សនៈ របស់ពួកគេទទួលការគិតគូរដល់និងពេលពួកគេមានការចូលរួមក្នុង ដំណើរការសម្រេចចិត្ត។ ឧទាហរណ៍៖ តើអ្នកចង់ងូតទឹកមុន ឬ បន្ទាប់ពីអាហារ ពេលល្ងាច?"

ដូច្នេះ យកល្អគួរតែប្រកាន់យកអាកប្បកិរិយាយកចិត្តទុកដាក់ចំពោះកុមារ ដើម្បីពង្រឹងការកសាង និងអភិវឌ្ឍផ្លូវចិត្តរបស់ពួកគេ។

ក្នុងនាមជាឪពុកម្តាយតើអ្នកប្រើបច្ចេកទេសអ្វីផ្សេងទៀតដើម្បីកុំឱ្យកូនស្រែក? ធ្លាប់ស្រែកដាក់អ្នក ទេ? តើធ្វើអោយអ្នកមានអារម្មណ៍យ៉ាងណា?
ក្នុងនាមជាអ្នកអាជីព តើអ្នកគាំទ្រឪពុកម្តាយដែលសុំជំនួយ ឬដំបូន្មានពីអ្នកដោយរបៀបណា?